Kim Bilir Şiiri - Rasim Yılmaz

Yüreğim dar kafeste bir ceylan misali çırpınırken
Sen aslanlar gibi hangi özgürlüğe koşuyorsun?
İçimde hasret fırtınaları her bir yanımı üşütürken
Sen hangi iklimlerde ısıtıyorsun kendini?
Söyle sevgili

Bu kadar çok seviyorken seni
Sen kimlere sunuyorsun sevgini, benden uzakta
Her gece sen diye yastığı alırken koynuma
Sen kimleri sarıyorsun kollarına
Şefkatine bu kadar özlem doluyken
Hiç dokunamadığım o ellerin
Kimlerin saçını okşuyor her gece
Ve her sabah

Gözlerime değdiğinde soğuk hayalin
Sen kimlere gülümsüyorsun her uyandığında
Günaydın sıcaklığında bir buse konduramazken sana
Sen kimleri öpüyorsun sımsıcak güneş tadında
Benim gözlerim yaşla dolarken her andığımda seni
Kimlerin yüzünde kahkahaların izi kalıyor
Kim bilir…

Bana son vedanı ederken
Alsaydın sana dair her şeyi içimden
Bırakmasaydın adının tek harfini alfabem de
Acılara gebe etmeseydin her sabahımı böyle
Ve her gece öldürmeseydin beni hasretinle
Sen beni her gün diri diri gömerken mezara
Kim bilir kimler can buluyor tek bir gülüşünle
Sen yaşa ve yaşat ben her gün ölürüm merak etme...
…

20. 04. 2013