Kim Bilir... Şiiri - Murat Kartal

Kim bilir...
Sen Bu Eylülde de Dönmezsin
Ağaçlara Döndüm,
Yeşilini Yitirmiş
Bir Tek Sarı Yaprağa Yapışmış Dallarım
Veremli Bir Mevsimde,
Yine Sen Yoksun...

Kim bilir...
Ben Bu Yıl
İlk Baharı Göremem
Eylül Hiç Bu kadar Ürkütücü Değildi
Sen Buradayken
Rüzgar Şarkılar Söylerdi
Şimdi Esince Savuruyor....
Savruluyorum

Kim bilir...
Gözlerim Artık Seller Akıtmaz
Bu Eylülden Sonra
Kurak Geçer Gözlerim
Kıraçtır Yüreğim
Özlemeler Ortasında

Kim bilir...
Bu Mevsimde
Tek Tük Öksürüklerim Sıklaşır
Doktor Nane Limon Kaynat Der Belki
Ama Ben Bilirim Boğmaca Kapıda
Bir Yumruk Gibi Boğazıma Düğümlenir Hıçkırık

Kim bilir...
Ekime Esir Düşler Büyütürüm Eylülde
Gelmezsen
Kasıma Dolanır Hüznüm,
Üşürüm
Ellerimle Sararım Elemli Yüzümü
Aralıkta Tutuşurum Kavgaya Umutla...

Kim bilir...
Bir Sayfa Açarım
Bir Şiir Yazmak İçin
Bilirsin
Seni Paylaştığım Satırlarımı
Kadife Dokunuşlu Sitemler Yazarım

Kim bilir...
Sen Döndüğünde
Bir Şair Umutlara Gömülmüş Olur
Mezar Taşından Tanırsın,
Ya da Sana Yazılmış İki Dizeden
Bir Tek Sitemlik O Kelimeden
’’O GİTTİ DİYİŞİMDEN’’