İklimler çığırıyor mevsimleri
Mevsimler seni
Dağlar bayırlar
Gök kuşakları
Kırmızı mendilli çocuklar
Ve renkler seni
Gözlerine bakabilenler
Ki kaşların çizilmiş bile
Dudakların yasak bir elma yargısız
Süklüm püklüm
Tos pembe nemli
Perçemlerin göğsüne düşmüş
Salkım saçak
Bir rüzgârda sallanacak
Uçup gidecek sanki
Kaval kemiğin ayak bileklerin üryan
Muhafazasız
Bir işve takmışsın kendine bir naz
Tanrılar kıskanır seni
Ve diğer kadınlar
Küçük kızları
Analar kıskanır
İklim iklim bir sevda
Akdeniz gibi maki
Karadeniz kadar azimli
Şehvetli
Yiğittir
Kim bilir hoyrattır
Hazindir kim bilir…
Kayıt Tarihi : 23.8.2008 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




TÜM YORUMLAR (1)