Duymak mı aşkı,
Özleyişlere mi düşmek sabah uğultularında,
Oysa kendi ruhunu sunmada rüzgarın sesi.
Uyanmasaydık keşke, neler göreceğiz, kim bilir?
Bir iç yaşamdan gelip düştüğümüzde sokaklara
İç çekmelere yönelerek, hıçkırdığımızda
Ve uyanınca uykulardan,
Uyanmasaydık keşke, neler göreceğiz, kim bilir?
Özlenen cana mıydı kastımız,
Yaşanılası gölgeler mi düşmüştü payımıza,
Eskimiş kimlikler mi verdik karşılığında,
Ya da neyi sattık!
Uyanmasaydık keşke, neler göreceğiz, kim bilir?
Kayıt Tarihi : 22.4.2008 10:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nebi Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/22/kim-bilir-134.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!