Kim bilebilir?
Gözler görmek istemese de yaşananları,
Kulaklar inadına sağırlaşsa da sözlere,
Bir parça umuttur seni aşka bağlayan,
Bir parça da yakut hayaldir sevgiyi ayakta tutan...
En kuytu karanlıkta olsa da yüreğin
Aklın almak da zorlansa da acılarını,
Kimin umrundadır ki neler çektiğin,
Acılar bile mutluluktur seven için...
Sevdanın yitip gittiğini görsende,
Yelkensiz bir sandalla açılırsan giden gemiye,
Hiçbir zaman olmayacağını bilsende,
Bir umut bir hayale can vermektir isteğin...
Kimsesizler sokağında tek sen varsındır o an,
Değme sahipsizlere taş çıkarır bedenin,
Yana yana kor olmuştur ecelsiz yüreğin,
Gözyaşlarınla ancak söndürür yangının...
Kimse bilmez ne kadar açı çektiğini,
Yüzünde ki tebessüm sanırlar ardında ki yüreğini,
Bir de bakarsın yapa yalnız kalmış benliğin,
Tek sırdaşın kahrolası bir kalem ve beş anlamsız satırdır senin....
Kadir ARAS
Es-selam...
Kadir ArasKayıt Tarihi : 18.8.2005 12:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!