Kim Bilebilir... Şiiri - Zehra Karacan

Evet O gece karanlık odadaki ağlama sesi benimdi.Kim bilebilirdi hayatımın korkunç bir sahne olduğunu,mutlu rolü yapıp aslında kan ağladığımı...

Sabahlara kadar onca gözyaşı döktüğümü ve yine damarlarımda seni hissettiğimi,ruhumu alıp götürdüğünü, sana tutkuyla bağlandığımı,ayakta kalabilmek için onca şey yaptığımı KİM BİLEBİLİR

Kendimi nehre düşmüş yaprak gibi hissettiğimi, gün batımındaki kızıllıkta başımı öne eğdiğimi, bana verdiğin o küçük öpücüğü,tenimde bıraktığın o hissi ve bir gün çekip gittiğini......

Sonsuzluk adını verdiğin yoldan geri döndüğünü....

Gözlerinin içine bakıp ağlayarak seni sevdiğimi söylerken ardına bile bakmadan beni bırakıp gidişini.....

Hayatta tutunacak bir şey kalmayışını, lanet gecelerdeki çığlıkları, ağlayışları, feryatları.....

yine bir gün sabrımın tükendiğini ve isimsiz bir mezarda yattığımı kim bilebilir söyle

KİM BİLEBİLİR