KİM, BENDEN NE İSTİYOR?
Soruyorum kendime; kim, benden ne istiyor?
Birincisi Yaratan, uyarmak tarzım diyor!
Yorumsa ne haddime, mutlak cevap bekliyor
Ebedi saadet için farzım da farzım diyor!
Rasûlullah diyor ki, insanlara minnetim,
Rehber olsun her kula ilelebet sünnetim!
Diliyorum Allah’tan ümmetim de ümmetim,
Sünnet üzre yaşasın, Mevlâ’ma arzım, diyor!
Evlad’ıyal bir yanda bekliyorlar yolumu,
Tüm gözler ellerimde boş mu geldi, dolu mu?
Ellerimle beraber kesip versem kolumu,
Sırtımdaki urbayı dar kesmiş terzim, diyor!
Nefsin hali bir başka, görseniz ahkâmını,
Biraz ödün verilse gösterir ihtişamını…
Kimi zayıf bulursa alacak intikamını,
Nefse karşı direnme aşılmaz gürzüm, diyor!
Şeytan plan yaparken iblis olur bir anda,
Nefsin maşa olunca piyon sensin planda!
İster gel yoldaşım ol ister nefse payanda,
Bana tabi olmazsan bu benim özrüm, diyor!
İki melek omzumda yazıyor birer, birer;
Hayır mıdır, şer midir? Mezara nasıl girer?
Sağımdan mı, soldan mı; defterimi kim dürer?
Kiramen Kâtibine sorulmaz ecrim, diyor!
Güneş doğup batarken kimselere sormadı,
Alemlere nur saçtı, yorulup da durmadı!
Ne gizli plan yaptı ne de hayal kurmadı
Geçen günler boş ise anlamsız fecrim, diyor!
Şahan der ki her ömür geçiyor mevsim gibi,
Dön yönünü Mevlâ’ya isterken havsım gibi…
Ruhu teslim ederken munis ol kavsım gibi,
Azrail melek amma bilinmez kadrim, diyor!
MEHMET ŞAHAN
23.06.2017-İstanbul
Kayıt Tarihi : 29.6.2017 19:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!