Kim Bekler Şiiri - Cihan Taş

Kim bekler bir daha gelmeni,
Kim öper sabahın ilk ışığında seni,
Gözlerinde ki öfke kime parlayacak,,
O büyük gururunu kimler okşayacak.

Yemyeşil bir ağacın, düşen en son yaprağı olmak ne kötü.
Ne kötü, en çok istediğin şeyin gerçek olamayacağını bilmek
Ne kötü, yaşarken yaşamaktan bıkmak.
Çaresizce bu ömrü boşa yasamak…

Dokunaklı bir gecenin en tedirgin anı şimdi.
Ay karalar bağlamış yıldızların yokluğuna.
Yıldızlar hep ziyan olmuş.
Ya ben nasıl yaşarım sensiz…

Ağlarmış Celâleddin, Şems in gidişine.
En yürek dağlayan şiirler yazarmış dostuna.
Mecnun çöllere, Ferhat dağlara düşermiş.
Bilmek ne kötü, çaresizliğini her şeyin!

Ağır geliyor geceye şimdi suskunluğun.
Konuşsan sözlerin bin kurşundan beter.
Çağrışımların ucu bucağı yok bu hayal dünyasının.
Hüznü bu kadar mı ağır olur bir yokluğun.

Kaç ölüm yaşadım nefes alırken,
Kaç dünya gömdüm o sensiz sabahlara,
Adini sayıklarken kurumuş dudaklarım,
Kaç defa küle döndü yüreğim.

Kim bekler bir daha yolunu,
Elinde sigarası, yaslayıp ta sırtını kapıya,
Gözlerini yatırıp o büyük ana,
Kim bekler şimdi seni…

26.03.2013
07.45