Kim BANA KİMDİR? Şiiri - Mustafa Yaralı

Sefll Seimi'ye

Kimse bana canan olmaz, can olmaz,
Canımı cânân’a verdim vereli,
Muhabbet bağının gülleri solmaz,
Gönül bahçesine girdim gireli.

Bir ilim okudum harfsiz,rakamsız,
Rütbem erlik oldu,nâmsız nişansız,
Dilim lâle döndü,sessiz kelamsız,
Postumu dostuma serdim sereli.

Kayaları kırdım,dağları yardım,
Soyundum ben beni,ihram’â sardm,
Döndüm Beytûllah’tan,Ârif’e vardım,
Gülünden kokuyu derdim dereli.

Gönül ikliminde,mânâ özünden,
Bütün Âlemlerin,geçtim sözünden,
İkilik sevdimse,birlik yüzünden,
Kesrette Vahdeti gördüm göreli.

Zikri Hakikatten yediğim sille,
Kesti âlâkamı,unutla bille,
Gönlüm LÂ’dan geçti,İLLÂ’da ille,
Tevhit’in sırrına erdim ereli.

Kendini kendime yaptı Hâclegâh,
Her ne yana dönsem ora Kıblegâh,
Başımı koyduğum her yer secdegâh,
Yüzümü yüzüne sürdüm süreli.

Şeriât baş tâcım,târikat ahtım,
Hakikatim Hak’tır,Mârifet tahtım,
Günahtan sevaptan,kurtuldu bahtım,
Amel defterini dürdüm düreli.

03.ö3.2001