Bir gece soğukta yapa yalnız; üstü, başı yırtık
Aç, susuz ıssız bir yerde uzanmış bir bankın üstüne.
Kim anlar o yoksulun halinden?
Kim bilir acısını, yarasını?
Gönlü buruk, yüreği yanık öyle iyimser ki
Elindeki tek lokma onu da benle paylaşır
Kim bilir neler çekti?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta