Bana ne oldu ey can!
Sahralar kadar keder
Yüklendi omuzlarıma
Kayboldu ümitler
Yorgun şimdi baharlar
Seviler yorgun
Hayaller tarumar
Soldu güneş
Ay, kaçtı geceden
Yokluğun elem saçtı
Bir coşkun ırmak oldu
Sarp dağlara uzandı
Yandı sular
Bir ateş denizi şimdi yürek
Köprüler viran
Yalın ayaklarınla
Kaderindir yürümek
Bir ağulu merhem
Sürüldü çatlak tabanlara
Bilmem ki kaç dirhem
Kim anlar ki seni
Kim bilir?
Özünün özünü senden fazla
Bilenden başka...
20NisaN2016
Aynur YazıcıKayıt Tarihi : 21.4.2016 16:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/21/kim-anlar-ki-seni.jpg)
Nicelerine şirinem ;))
Ay, kaçtı geceden
Yokluğun elem saçtı
Bir coşkun ırmak oldu
Sarp dağlara uzandı
Yandı sular
Bir ateş denizi şimdi yürek
Köprüler viran
Neydi bizden çalınan? Mutlarımız mı, yoksa baharlar beklerken zemheriye çevrilen hayatlarımız mı... Seviler, bize eski zamanda kalmış gibi.
Çaldılar bembeyaz hayallerimizi, yağız bir kedere dokudular o güzel düşlerimizi.
Sevdalar, eskisi kadar yalın ve orta yerde durup, 'HERŞEYE RAĞMEN BEN BURDAYIM!..' diyecek kadar yüreklice değil...
Evet... Ateşlerden deniz, bir gökyalnızlığı, alınlarımıza kopkoyu bir gölge gibi konan ve hiç ayrılmayan keder...
Yüreğinize sağlık. Kalem hüzün dökmüş bu kez, kelam yaralı...
Saygı ve Selam ile...
TÜM YORUMLAR (3)