Kim anlar Beni Şiiri - Gülay Özdemir

Öyle manalı manalı bakma bana,
Sanma bırakıp gideceğimi,
Sensiz nefes alamıyorum.
Kalmışım ulu orta bir yerde,
Tut ellerimden çıkar beni,
Bu yürek bu kederi ne kadar taşır?
Yine de sen benim acemi aşık hallerime bakma!
Gönlüm alev alev olmuş,
Kim anlar beni!
Dokunsan ellerin yanar...
Yine de gider mi sanırsın hevesim,
Koşa koşa sana gelsem.
Beni kınarlar mı?
Edepsiz kadere salsam dileğimi.
Senin adını, yüz kere bin kere sayıklasam,
Ne olur?
Erik ağacına adak dilesem,
Aralığı hiç kapanmayan umudum olur musun?
Vuslatı geceye sığmayan yakamoz olsan,
Karanlığıma ışık saçar mı
yıldızların?
Dokunur mu ellerin yüreğime?
Her köşe başındaki haylaz sevgili!
Sen miydin?
O korkak, yılgın çocuk!
Söylesene kim taşır benim yüreğimin vahametini.
Artık bekleme beni!
Senin yüreğinde kalacak
Benim şiirlerimin tınısı.

16.03.2024
~Gülay Özdemir ~