Özleminle yanıp tutuştuğum zamanlar.
Umutsuzluk yavaş yavaş kapımı çalınca,
Issız düşlerimin ötesinde beni kim anlar.
Ümitlerim, her adım gibi ardımda kalınca.
30–06–2010
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta