Düştüm gönüllerden bir kur misali
Muhâsara altında sûr misâli
Göklerden dökülen yağmûr misâli
Kara toprak koynuna alır beni.
İmdâdıma uyup gelme çağrıma
Mesnetsiz işlerin gitti ağrıma
Şöyle öz gönülden basıp bağrına
Kara toprak gibi kim alır beni.
Yaşadığım hayat gece sabâhsız
Derde dûçâr oldum hemde hesapsız
Anadan doğmaca suçsuz günâhsız
Kara toprak gibi kim alır beni.
Efil'im s.efilim güler mı yüzüm
Dost bildiklerime geçmiyor sözüm
Yangın içerimde sönmemiş közüm
Kara toprak söyle kim alır beni.
Kayıt Tarihi : 10.7.2020 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!