Yangın yeri şimdi tüm odalarım, nefessiz enkaz altında.
Duvarları yıkık dökük naçar halde beklemekte.Lakin ne bir ışık var görünen ne bir nida yükselen.
Sahi neydi solumak seni ciğerlerimde, bir yanılsama ya da rüya?
Kış güneşi işte sıcak bir yalan, aylak bir mevsim hücrelerimde.
Bir dolunay beliriyor enkaz aralığında,serseri bir gülüşle,haklıca.
O ses de ne, beni çıkaran kim bu kara odadan?Kim bu rüya kahramanı?...
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta