Hormonlu gıdaları bir bir yedik,
Yedikçe biz neden doyamadık?
Vitrinde gördüklerimizi alamadık,
Söyleyin biz neden mutlu olamadık?
Ah şu kilolar, kör olası kötü kilolar,
Hani ayıpları örtüyordu fazla kilolar,
Bir metre kumaşa biz sığamadık!
Alması kolay, vermesi zor kilolar,
Yürümek ata sporu oldu unuttuk!
Benzin pahalı, biz çok ucuzunu bulduk!
Yaz, kış demedik televizyona kurulduk
Ne kötü şeymiş, şu bizdeki kilolar.
Evlenince, ben ağır işe gelemem,
Yemeğimi kendim yapıp yiyemem.
Düğün dernek zamanı yaklaşınca kızlar,
Elbisemi istesemde dar giyemem.
Kayıt Tarihi : 12.7.2012 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!