Kilitsiz Zaman Hapishanesi Hayat

Geçmişin eşiğinde oturuyorum bazen
Etrafımda eskimiş yüzlü insanlar
Kendini arıyor kimi, bilmiyor kimliğini
Ben kendi derinliğimde kaybolur iken

Düşüncelerimin siyah perdesinde çocuklar
Bir çocuk dilini kaybetmiş emdiği sütten
Unutmuş testiden su içmeyi susayınca
Şaşkın ateşler içerisinde yanar iken

Diz çöküp bütün unutulmuşluklara şimdi
Bir kulübe olsa hayat, içinde dilsiz insanlar
Yağmur yağsa dışarıda, yüreklerde ateş
Doldursak hayatın içerisini, tükenir iken

Yalnızlık hazin düşünüş, yaşamı özler iken
Tükenişi oynuyoruz sahnede, tükendik içten
Kilitsiz zaman hapishanesi hayat, tükendi dem
Fısıltılar çığ oldu, mevsimler kaybolur iken

Boğulduk gözyaşı kuyusunda, hüzne sır olduk
Yittik sevginin çukurunda, sevgiye duçar olduk
Ayrıldık kavuşmalara, sevgilere kangren olduk
Gerçekleşmeyen düşlerin uykusunda ruh olduk