kimsesizce kokluyorum soyduğun portakal kabuklarını
saçlarım ağarmış ve yüreğimin meskun yerlerinde segah makamında bir şarkı çalıyor
korkusuzca yıkamaya yelteniyorum kan kokan çıkmaz sokağımızı
kilitli bir kapıdır şimdi bizden artakalan
bu matem dolu şehrin kalbinde
ilk günün heyecanını yaşayarak
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta