kimsesizce kokluyorum soyduğun portakal kabuklarını
saçlarım ağarmış ve yüreğimin meskun yerlerinde segah makamında bir şarkı çalıyor
korkusuzca yıkamaya yelteniyorum kan kokan çıkmaz sokağımızı
kilitli bir kapıdır şimdi bizden artakalan
bu matem dolu şehrin kalbinde
ilk günün heyecanını yaşayarak
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta