Bir kasabadayım, kiminleyim?
Ellerimde bir solmuş çiçek;
Selam veriyor iç çekerek,
Semsert tenime: beyaz mermer.
Her tarafımda grimsi sisler.
Dalga geçiyor yine ikizler.
Amcalar bankta iyi sessizler.
Annem babam evde bensizler.
Güneş yok parıltılı gök yer,
Kare taşlı sulu kirli yerler,
Terk edilmiş hanlar evler.
Sokakta mutsuz ölü sesler.
Sınırları zorladık bile, kaçtık,
Denedik ancak kapıyı açamadık.
Siyah kasabada kilitli kaldık.
Herkes sabit, aynı yere baktık.
Evet ne dersen de ''sen vampirsin''.
Bilmiyorum belki de ''etli zombiyim''.
Zaman geçmiyor ki son kişi miyim?
Tanışsak belki de iyi biriyim.
Kayıt Tarihi : 30.5.2021 17:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Göksu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/30/kilitli-kaldik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!