Kilitler ve Eros Şiiri - Arif Onbaşıoğlu

Açacaksın o kilidi,
karşında,
iki dirhem bir çekirdek aşk,
nemli yamaçlarında Eros…
Menzilde gözlerim,
mecnun okların…
Ne de hedefini bulur,
mavi kırmızı olur
Ben, kan
bir de hazan…
Yakar, dışı seni
içi de beni.
Yoksa kader mi Eros?
Koş,
baştan çıkan kısraklar gibi.
Şimşekler ektir yeryüzüne
sen

Ve ben:
Kuzey’in oğlu Poyraz.
Yükleneyim Mikail’i sırtıma
mevsimler diyarında.
Yaşayayım ölüme inat,
bir Eros mezarlığında.