Kilitlenmiş Duygular Şiiri - Ercan Cengiz

Kilitlenmiş Duygular

-akle ino qêmiyo bıraye mı
ayra wunne meyitone ma ser-

-onların aklı kıttır kardeşim
ondandır gülerler ölülerimize-

ölmemek için çırpınan insanlarla dolu sokaklar
sınırlar sizin olsun, karşı karşıya dikin bayraklarınızı
yaşamak değil beşte biri açken dünyanın
üstüne mermi ve şarapnel parçaları ekin

donmamak için kafa kafaya vermiş çiçekler
siz öleceğine değil onların
ağacın hangi dalında olduğuna bakarsınız hâlâ
cansızla canlanan yılan mantarları gibi

yüz binler yürüyor bugün
tank topa karşı çıplak ayakla
dün adları yasaktı bugün yürüyüşleri
hey çarkına tükürdüğüm dünyası

binde biri bile değil dünyanın mutluları
her biri bin kişinin tükettiğini tüketir oysa
bir o kadarını silaha ayırırlar tutmak için sınırı
bir o kadar da kirletirler doğayı
ve insan adına kayda düşen her şeyi

bu ne doymazlık / yüzüm üşüyor bakarken
okurken yada konuşurken biriyle
yazarken yada satır satır önüme düşenleri
savrulmuş yapraklar gibi

-kilitlenmiş duygular ancak gülünce açar-
aç insan gülse kıyamet kopar derim
el eleyken yeryüzünün bütün tanrıları
bütün tanrıları ağzını açmış kan isterken
toprağım nasıl yeşerir

ne öğretirdi tek dil tek millet tek bayrak
küfretmekten başka tek dilden
babam öğrenmemişti küfrü bir ömür
tek başına göğsünü gererken onca zulme
ben öğreneceğim gibi başkaldırmayı
geç kaldıysam affedin çocuklar

Toprak Tutsun Külümü