Gecelerim sabahsız,
Öyle kilit vurmuşum ki karanlığa
Düşündüğün gibi aydınlık değilim ben.
Bu kör karanlıklar benim,
Yıldızlar...
Çıkmaz sokaklar...
Geceleri benim olur kaldırımlar.
Korkular karanlığa,
Islıklar yarenliğe bürünür.
Derviş zikir çeker, ilahına bürünür.
Kader pusuya geçer, hükmüne bürünür.
Ben ise...
Öyle kilit vurmuşum ki
Karanlıkla doğar,
Karanlıkla batarım.
Düşündüğün gibi aydınlık değilim ben.
Benim o gece bekçisi,
O sokak lambaları,
Geceleri benim olur yalnızlıklar.
Şairliğin mi,
Yoksa acizliğin mi rengi bu karanlıklar?
Hür müyüm,
Yoksa tutsaklığın mı izleri?
Alaca karanlıklarda bitmek üzereyim.
Kaldırımlar,
Yalnızlıklar,
Geceleri benim olur karanlıklar...
Kayıt Tarihi : 20.9.2003 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!