Kilit Şiiri - Selim Ünüvar

çevirip kuşattığımda elimde olsun diye
vehimlerimle rahatsız, hayallerimle geniş
ellerimle yokladığım sınırlar
izin vermiyor kastıma
neden geçit yok yazıkların ardına.

Buruşuk suratlı adam,
Çukurlarından ve izlerinden emin
bakiyesinden gizemi ve söküp ekledigim
hiçligi, kiymetli kalsın diye,
kendime baska hiçler buluyorum.
Neden ferah seyler elimde bükülüyor

Yıprandıkça davetim,duyulsun diye
Kısıklığından dokunaklı yankıları kapardım.
Bu daha bir dik duruşun cazibesi içindi.
Tekrar en ucuzundan geri dönebilmek için.
Neden,her tekrar paralıyor eldeki sırlarımı.

Olduğu gibi en olası zaaflara karşın
elde sadece hükümsüz yanitlar kaldigi için
Ve oldugu gibi biter diye sabırla
Sözlerim kadar susmam ve durmam lazım.
Neden susarken sabırsız gibi içim.

Yeni bir rüzgar için çürütülmüş zamandan
bulduğum tüm kılıflar üzerime uymuyor
uysun diye zihnimden neleri parçaladım.
Parçaladım içimden üstüme gelenleri.
Neden rüzgarlar için, yeni zamanlar geç.

Açılmaz diye pası bahane eden kilit,
okuduğun meydanı görecek anahtarım yok
hem kapından dönmeye alışkın mıyım yoksa
Yoksa buda sadece bir vehim mi içimde
Neden olacak olan sadece olur gibi.