Kilim dokurum.. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ağrıyan sol yanıma,dokundurup mızrabını..
O çalar ılgın ılgın sazının teli yerine,
Ben dokurum kilim kilim,gönül tezgahımda...
Eğirir kirmanında iplik iplik,bırakır ortalarda,
Buğdayın alın yazısı değirmende öğütülür de hüznüm..
Yürüyüp boy sırasıyla,köprüde karşılaşır iki inatçı keçi,
Bir daha kalır galu belaya hesap
Dertli dolap yine döner,döner,inler inim inim
İnip bayır aşağı gürbüz doğasında, atar dış kabuğunu
Özü incinir...Ürperir yazmağa kalem,ar eder kağıt..
Ne varsa defolu benlik,ten haset,ten kinden yana,
Esip yüce dağdan,katar yeline....
Artık çıkmıştır kınından kılıç,
Harman yeri burası,kime ne düşerse ganimetten,
Zamanıdır hasadın.........
Can derdindeyse kuzu, et derdinde kasap,
Başını kaldırıp,derman diler,
Biçer döverin altında ki, sap,
Saman,
Aman,
Aman diler......
Kurtulmalı artık yıllar yılı çektiği bu eziyetten.....

19-Ocak-2009-Ankara