Kilim Şiiri - Kadir Ünlü

Ne az bakmışım gözlerine
Ne az sarılmışım,şefkatli kucağına
Koskoca bir ömürdü oysa
Niye daha çok öpmemişim,ellerini ayaklarını
Niye saklamamışım,kestiğim tırnaklarını
Niye daha çok taramamışım
Koyu kestane saçlarını
Oysa
Kim bakardı gözlerime
Senin kadar sıcak ve şefkatli
Kim sererdi canını,benim uğruma
Kim, kim ?
Kim ağlardı benimle
Sırlarımı serdiğimde önüne
Yaslanıp ağladığımda kucağına
Kim silerdi,has tülbentiyle yaşlarımı
Kim örterdi üstümü soğukta
Bu koca bebeğin,Kadir’in
Devrildi dağlar üstüme,kesildi nefesim
Sen gideli üşüyorum,donuyorum
Yüreğim ayazda
Meğer büyümemişim,bebekmişim daha
Sen gidince büyüdüm,acılarımla
Seni aratıyor herkes bana
Selvi boylum
Kilim yüreklim
Sırma beliklim
Köy kokulum
Güzel anam...