Ne ölmesi, ölmekten bahseden kim?
Yanılgıya düşme ey dağlar
Minareler ağlamasın olur mu yaralara?
Kırma babasının can kuzusu İsmail’i
Sarsın seni ezandan artan kan sesleri
Onulmaz yaralara derman var tabii ki
Sen ki yeşil tut düşünceleri ümitli tut
Güzellikler tabii ki anası kurban yok olmaya mahkûmdur
Şarkıları yok etme İsmail gün gelir arkandan ümide yol olur
Karşı dağın ummalı bakışıyla düşünüyordu yar sevdanın göz bebeği
Artoson eşiğinde, ayazında belki en tan vaktinde
Filimler düşünüyordu begonyaları düşünüyordu
Yokuşu çıkarken kanadı kanayan tek anarşist kargaydı gördüğü.
Kayıt Tarihi : 5.9.2017 01:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kilidi Kaybolan Annelere İbret Olsun

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!