Kılıçtan Geçirilen Susuzluğum

Toprak çatladı susuzluğunda.
Ben nasıl dimdik ayakta durabilirdim ki?
Tüm baykuşlar sessizliğe gömüldü.
Yoktu kıyılarında martılar.
Okyanuslar deniz oldu,
Denizler göl,
Göller yok oldu.
Ki ben susuzdum!

En kırmızı güller şimdi bir çöl çiçeği.
Islak yosunlarım kayboldu çöplüklerinde,
Güneşine ağlayan söğütler kurudu.
Suydu hepsinin umudu,
Buhar olup gitti
Susuz yazlarında.
Ki ben de uçtum bulutlarıma!
Mavi gökyüzünü boyadık birlikte,
Kül rengi umutlara.

Batı döndü yüzünü
Doğularıma, doğuşlarıma.
Kayboldum cahilliğinde susuzluğumun.
İnsanlarımla beraber, insanlarımla çaresiz
Kılıçtan geçirildik.
Kurudu dillerimiz.
Ki ben de öldüm!
Kurşun gibi ağır susuzluğunda,
Gömüldüm çorak topraklarıma.