Kılıcını Çeken Güneş Şiiri - Nurten Tarım

Üşüyorum, ört gözlerini bedenime
Yalnızlık kadranı onikiden vuruyor yüreğimi
Bakışımda titriyor bulutlar
Korkuyorum,şebnemlerim düşüyor
Rüzgarın çığlığında çiziyor sesim sensizliği

Savruluyorum saçlarında
Düşlerimi sararken bu hasret yangını
Can suyuma can suyuma dökülen sensin
Gözyaşımı yutan karanlıklarda
Serçeler söylerken hüznün şarkısını

Bakışıma dalıyor visalin mahşeri yeşili
Allara özenmiş hercai menekşeler
Kıskanırken gözlerini
Çözülüyor sessizliğin dili

Pusu kurmuş martı gölgesinde
Kılıcını çeken güneşe inat, sevdalı
Mevsimsiz gelinlik giymiş erik dalı
Zemheriden kalan serpintisiyle
Nazik dallarını sermiş üstüne karın

Gökyüzü sanıp gözlerime gel sevgili
Sevgimin sıcaklığında yansın kanatların
Nefesin dokunsun yosun kokulu rüzgara
Sevdamla sarmaş dolaş uykularım

Ebruli gecelere seni yazarken ıslak öpücüğüm
Kucaklarım ölümü Azrailin kolundan
Gözlerimi kandil kandil asarım arşa
Yine vazgeçmem yolundan!