Hep bir kahpeliğe kapandı gözlerin
Şerefsizliği nimet bilirken dilin
Kalem aciz kaldı yalan parmaklarında
İçinin aylasında sakladığın gerçeğini
Her aynaya baktığında gördü gözlerin
Ellerin utandı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
