Ey serseriligin denizleri! Ey ahtapolari atilmislar kiyiya mutsuzlugun! Bir kraliçedir oglum kanatlarini açmis. Örtünür canfes. Unutur gitgide yakilmis babasi büyücü. Selanik'te geçirir kisi.
Gelmis bir kadinla konusur Misrâyim'den. Yorgunlugu kusursuz bir at mor. Uyuyakalmis kayaliklarda. Yükselir niçin bilinmez deniz. Ey batik gemiler! Ey sürgün karaltilari! Aglayan bir melez ben.
Anlatilmaz bir kiliçtir kusanmis tasirim belimde karaduygululuk.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Ece Ayhan, dili zorlayan, bozarak yeniden kuran, sözcüklerin görüntü, izlenim, çağrışım değerlerini vurgulayan, şiirini bu özellikler üzerine kuran bir şair. Biçimci şair görünümüne karşın, aynı yöntemleri uygulayan başka şairlerden farklı olarak, biçimsel değil, 'sahici' ve kişisel bir şiir dünyası vardır.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta