Kılıç Balığı Şiiri - Tunay Özer

dev bir plazanın
ofis katı burası
camla çevrili dört yanı
boşluk içinde boşluk sanki

sis gibi birikiyor etrafa
yabancılık hissi
daldığımda işe ben
göremem manzarayı
ne kadar baksam da

ve ne çok benziyor
camlı ofis odası akvaryuma
renkli balıklar da
bazı düşüncelere
tutup bir nehre atmalı onları
kavuşsun diye açık denizlere

bakar o balıklar bazen
dışarının içine doğru
ordaki boşluğa
sese bürünmeyen sözcükler gibi
ağızlarında parçalanan sular

akıp gitmeyen bazı şeyler çünkü
yıpranır kendi çalkantısında
ölmüş bir insanın hatıraları gibi
yıllar siler ayrıntıları

dağılır boşluğa sonra büsbütün
kırılırsa eğer
bir tabuta dönüşen
o saydam korunak da

dev bir plazada
ofis katı burası
camla çevrili dört yanı
boşluk içinde boşluk sanki