Kılıç Şiiri - Mustafa Kemal Gürçay

öyle dolu ki içim rüzgarın uğultusun da
o bomboş ova da
ellerin de kılıçlar savaşa hazırlık var bu bahara
korkmak yok bu savaş ta ruhlarımız kalkacak huzur la
ağlamak yok kaybedilene intikam alınacak nasıl olsa
sesleri inletecek çevredeki dağları ve yaşamı
savaş çıkıcak nasıl olsa haykırın sonuna kadar yaşamı
kaybedilecek birşey nasıl olsa yok orda
değersiz bedenler dışın da
ruhum kavuşacak nasıl olsa yaradılış umuduna
kılıç sesleri sarıcak dört bir yanı
kan gövdeyi de aşıcak canavarlık boyutun da
akşamlar yetmez gündüzler kıpkırmızı olucak o meydan da
kemik sesleriyle karışıcak savaş nidaları
kollar bacaklar havada su yerine kan var bu kuyular da
kanatlı süvariler aramız dan geçecek
önce kavuşmak için ölümün soğukluğuna
duvara çarpar gibi olucak önlerine çıkanı
ezip geçecekler, denkleri meydana çıkana kadar
sonun da iyiyle kötü oratada kalıcak
ama paylaşmak için kozlarını umarsız ca
acı yok uyarma yok
gözlerini kan bürümüş,
kavuşucaklar herkes gibi sonlarına