Görüyorum, hep başım üstünde sallanan o kılıcı.
Uyuyup uyanıyorum, korkulu, endişeli ve telaşcı.
Düşünüyorum, ne ettim ki ben kılıca, böyle inatcı.
Bir dost arıyorum derdim paylaşacak, bulamıyorum.
Gündüzüm geceye, gecem gündüze karıştı, arapsaçı.
Yemeden içmeden kesildim, büyüyor yüreğimde sancı.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
MÜKEMMEL BİR ESER ......DUYARAK ...İÇİMİ DEMLEYEREK OKUDUM....YÜREĞİNİZE SAĞLIK.....BAŞARILARINIZ DAİM OLSUN.....
harika bir eser olmuş dost,,kutlarımmm
Madem ki başının üstünde vardır kılıç,
Amuda kalk ayaklarının altına gelsin,
Dert ettiğin şeye bak kardeşim,
selamlar
Ele avuca sığmayan haşarı bir öyküdür yaşam...
Başımızda sallanan o kılıç, Demokles'e değil bize aittir. Tavana sakladığımız ama başımızın üstünde devamlı sallandığını hissettiğimiz ...
Yüreğinize, kaleminize sağlık sayın Dinmez Er
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta