Görüyorum, hep başım üstünde sallanan o kılıcı.
Uyuyup uyanıyorum, korkulu, endişeli ve telaşcı.
Düşünüyorum, ne ettim ki ben kılıca, böyle inatcı.
Bir dost arıyorum derdim paylaşacak, bulamıyorum.
Gündüzüm geceye, gecem gündüze karıştı, arapsaçı.
Yemeden içmeden kesildim, büyüyor yüreğimde sancı.
Kaçsam, yollara düşsem, dağ taş, dere tepe düz gitsem.
Bir hana varsam ne görsem; ben yolcuymuşum o hancı.
Dinmez ER / 17 Haziran 2009 / Çeşme
Dinmez ErKayıt Tarihi : 17.6.2009 10:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Amuda kalk ayaklarının altına gelsin,
Dert ettiğin şeye bak kardeşim,
selamlar
Başımızda sallanan o kılıç, Demokles'e değil bize aittir. Tavana sakladığımız ama başımızın üstünde devamlı sallandığını hissettiğimiz ...
Yüreğinize, kaleminize sağlık sayın Dinmez Er
TÜM YORUMLAR (4)