Daireye gelir, gelmez
Koltuğa yığılıyorsun
Gözün hiç kimseyi görmez
Uykuya bayılıyorsun
Başın masaya düşüyor
Yüzüne sinek üşüyor
Gözkapakların şişiyor
Gün sonu ayılıyorsun
Boynunda kantar asılı
Gözlerinde kum basılı
Gelme kasılı kasılı
Adamdan sayılıyorsun
Çamaşır, bulaşık yıkan
Ev süpürün, çöpü döken
Hanımın gözüne bakan
Her işe eğiliyorsun
Seslense daralır yerin
Güngörmüş kar gibi erin
Saat başı tekmil verin
Emrine koyuluyorsun
Beşik mi salladın gece
Cevap ver, bitsin bilmece
Kılıbık derler sadece
Lafı ne geveliyorsun
Sakın, sözlerime kızma
Kızıp da uykunu çözme
Sallanı sallanı gezme
Ayakta dağılıyorsun.
2000
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 10.7.2006 16:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beraber çalıştığımız bir arkadaşımız vardı, daireye geldimi çok uyuklardı, hanımdan da çok korkan biriydi, bende bu şiirle bir espiri yaptım.
![Mehmet Postallı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/10/kilibik-derler-sadece.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)