Kılı Kırka Yararım Şiiri - Suat Zobu

Muharrem la Muharrem, mıkdar oldun bu ara
Tepeler aynı tepe köyün aynı köyüdü
Şimdi zengin çok zengin fakir daha fukara
Havaya girdin birden burnun ne çok büyüdü
Bağ bahçe dolaşırdın ayağında çarıkla
Nasırlıydı ellerin parmağında yarıkla
-
Devamlı izliyom da hayatın yalan dolan
Yerin üstü seninse bunun bir de altı var
Acep kişiliğinden nedir geriye kalan
Her şeyin para olmuş söyle onur ne kadar
Yaradan bırakmamış nuru almış yüzünden
İyi laf bilmez ağzın kin akıyor gözünden
-
Ele gani gönüllü bize ise gözün kör
Sana yazıklar olsun yaptığına yuh benden
Ne olur bir kerede bana olanları gör
Üç maymunu oynarsam her şeyime tuh benden
Günahım kadar sevmem yalan dolan yok bende
Sende hiç olmasa da insaniyet çok bende
-
Bizim elde bol olur Güneş düşer toplarım
Mevzu köyüm olunca değişir ölçü bende
Kılı kırka yararım her şeyi hesaplarım
Zoruma gider sanma can olmasa bedende
Pire bile muntazam manası çok derinde
Süleyman olsan ömür biter günün birinde
-
Allah kul yaratmış da nedir sendeki kibir
Dağlar yerinde dursun kasım kasım kasılma
Sendeki bu kibire valla bulamam tabir
Üçü beş yapamazsın durup durup asılma
Senle senin gibiyi tanıyorum ezelden
İnşallah ismin cismin yok olacak tez elden
-
Vurdum duymaz davranma hayat geçti gidiyor
Eskiden de tanırdım asla böyle değildin
Bak etrafa bak eden ettiğini ediyor
Kırılma noktası ne sahi nerde eğildin
Muharrem la Muharrem bakma sen öyle bön bön
Uyan artık uyuma TİTRE ve KENDİNE DÖN!
-
Suat Zobu