Kıldıksız. Şiiri - Gürsoy Solmaz

Özlem tarlasına döndü yüreğim,
Özleminle öleyim mi? Kıldıksız...
Nerden çıktın? Neden oldun gereğim,
Ağlayım mı? Güleyim mi? Kıldıksız...

Kenarlarda pusar gibi olsan da
Sessiz kalıp susar gibi olsan da,
Surat asıp küser gibi olsan da
Seni benle bileyim mi? Kıldıksız...

Fizahımı işit, vebalimi duy,
Ahımı gözünde yaşlarınla yuy
Ben, yetim sevmeyi eylemişim huy
Yola çıkıp geleyim mi? Kıldıksız.

xxx
özlem tarlasına döndü yüreğim
ne ekersen biçeceksin(olacaklar) sevdiğim
gayrılara tırstı söndü yüreğim
benle bade içeceksin(gelecekler) sevdiğim
öyle bilki içindeyim yanında
öyle bilki urfundayam canında
öyle bilki dolaşıram kanında
seni benle geçeceksin(bilecekeler) sevdiğim
xx

özelem tarlasına döndü üreğim
özleminle men ölüm mü tanrısız
başım,boynum tutuluptu küreğim
ağlayım mı gülüm mü tanrısız...
kenarlarda pusur gibi bakarak
od olupsan üreğimi yakarak
ara sıra kavağıma çıkarak
seni menen bilim mi tanrısız
hava at özünce hatta gurur duy
deynen ki sevdamı üreğinen yuy
men yetim sevmeği eylemişem huy
yola çıkıp gelim mı tanrısız...