Bakır rengi bir gün batımı, İstanbul'da
Heybemdeki azık, birazcık sen
Ama en cok suskunluklara susuyorum,
Yalın ayak yürüdüğüm Konstantin
Benden bile mutsuz
Silik şehrin silüeti hatırımda kalan
Sustuğum herkes aptal
Sen yine de yalnızlığıma ver
ve üzgünüm affedebildiğin kadar
Şimdi, gitmeliyim
Bakır rengi bir gündoğumu İstanbul'da
Görünen Kil ve is
....
Ayak izlerim küllerine karışırken
Kaybolup gitmeliyim.....
Kayıt Tarihi : 29.10.2010 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!