Kılavuzu karga olana, her bir şey saik!

“İffetsiz iş koydun tavaya, ham aş pişer mi
Dönüp bak yüzede de sâhir, hayır mı şer mi”

Kozanlar sarmış dört bir yanı, küsüs gerçeğe
Elden gelmiyen sebeplerdir, çiğiti eken
Ne sözenler geldi bir bilsen, susuz çiçeğe
Tevarih bile tek tek yazdı, tarihi erken
Anında karine yok oldu, döndük köçeğe
Gitti güzel hayatlar bugün, yarın derken

Tol efe gibiyiz akıl kıt, havası büyük
Kulak tıkalı asumana, çöpte gezeriz
Koparıldı tüm arusumuz, bindirildi yük
Gözyaşı şişesi mi beden, hepten ezeriz
Şekur hallerden çıkartıldı, küçük ve büyük
Ömür geçerken vedud halle, küfre döneriz

Raks içine gömülü durur, boşta yürekler
Sakiye hal de aşk meşk alır, dönmez özüne
Cıncık boncuğu şikâr sanıp, boşta kürekler
Hak ve hikmet dışı cüruhlar, düşer közüne
hiçbir şüruh da tanımaz ki, şeri tetikler
Bir küçük cingilken had bilip, uymaz sözüne

Dostu ve düşmanı bilmez ki, çekilmez fâhir
Kaybederiz her şeyimizi, yok artık şâik
Adaletten koptu yürekler, garibe kahir
Kılavuzu karga olana, her bir şey saik
Şarlatanlar türeyip durur, kalmadı mâhir
İpucu zalimin elinde, ne yapsın faik…

(09.02.2012) AZAP…