Bir kervan dizilmiş peşi peşine
Soran yok, bu kervan nereye gider?
Herkes birbirinin bakar peşine
Sanırsın bir sürü meraya gider
Menzil yok, merak yok, yürünür yalnız
Uzaktan ip gibi görünür yalnız
Aslında yerlerde sürünür yalnız
İnsanlık beyhude araya gider
Bazen “Yürü!” diyor, bazen “Durma, koş!”
Sarvancı ne derse, oh ne âlâ, hoş!
Beyinler tatilde, kafalar bomboş
Kafalar bu yüzden kiraya gider!
Fikirler hükümsüz olduktan sonra
Hele ki sarvancı öldükten sonra
Merkebin keyfine kaldıktan sonra
Nereye isterse oraya gider!
Kayıt Tarihi : 8.5.2020 14:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
