Kılavuz Şiiri - Ömer Faruk Hatipoğlu

'kılavuz istemeyiz biz göçmen kuşuz
sırayla kılavuzuz, sürüyle kılavuz'

“farklarımız varsıllığımız bizim”
dedikçe renklere yangınlar
yakılır mı yemyeşil yeryüzü
yaksalar
gök, mavisinden yanar mı

farklarımız farklı kılar varsıllığımızı!
biri çıkıp anlatmalı
kim anlatır
hani çiçekleri özetleyecek baş/arı
kim kovan kovan balı dökmeden
arıları ürkütmeden
dal kırılmadan, gül pörsümeden
üzülmeden kelebekler
anlatır:nehir
anlaşılır bir bardak su
aklı ışıtır
kim

kim o, asası defineler çeken kılavuz
biz uyurken ertesi günü gezip gelen
bir satranç masasında gibi hep
rüzgârın yönüne kâğıt
gölgenin oyununa ışık
yüzünde sayıp kafilesindeki her gözü
yıllar sonra değecek taştan sakınan
silahsız ordular önünde kalkan
en önde gönlünü dürüp
en sondaki yorguna yastık yapan
asası çöle değse su fışkıran kılavuz
deniz ayıran
yastığı geleceğe giden raylarda
sabahı budamayan akşama ayak diye
kim o yaptığı adından büyük
adı iri harflere yasak
ne kutsal ne kahraman
kim
kutsal kahraman yaratır, kahraman korkak

kanadı fırtınayla sınanmış kılavuzum
nerdesin

'salt birimizin kahramanı
korkaklar kadar çok
yarımızın kahramanı
bir yarımıza korkak
bir gün kahramanlığı kaldıran
hepimizin kahramanı olacak '