İki dünya var:
Biri senin ışığa yaslanan, sessiz ve saklı dünyan;
Biri de benim gölgeleri omzuma biriken, yorgun dünyam.
Çoktan kaybolmuş haritalarım,
Pusulam seninle dolu hatıralarım…
Ama yine de içimde bir çağrı büyüyor;
Sanki kalbim, senin kapına çıkan
Unutulmuş bir patikayı hâlâ biliyor.
Söyle bana…
Senin dünyana nasıl varılır?
Hangi cesaret aşar aramızdaki o görünmez çizgiyi,
Hangi yürek dayanır bu uzun ve usul sessizliğe?
Mart 1987
Kayıt Tarihi : 27.4.2004 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!