Bazen kıl payı yakalanırsın felakete.
Küçücük bir ayak kayması gibi…
Bir anlık kendini boşlaman,
Bir daha asla kazanamayacağın
Kayıplar verdirir sana.
Teker teker toparladığın değerler,
Hepten ve bir anda yok oluverir.
Bir yerden toparlayayım derken,
Öte yandan eksilirsin.
Bazen kaybetmek hatadan,
Bazen kaybetme korkusundan…
Üzerine titrediğimiz değerlerimiz vardır.
Olmazsa olmaz dediren türden…
Bundandır korku işte!
Bundandır felakete,
……..KIL PAYI YAKALANMALARIN…!
19.11.2007 / 22:20
Zeynep SeverKayıt Tarihi : 22.10.2008 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!