KIıskanç Şiiri - Mustafa Yaralı

Kıskanç dağı devirir,
Sevgiyi gömmek için.
Aşkı kine çevirir,
Ateşten gömlek için.

Gül atarsa baş yarar.
İşi gücü hep zarar.
Kendince suçlu arar,
Kırdığı çömlek için.

Akıl versen akla tok.
Ukalalık daha çok.
İçinde bir çaba yok,
İnsanca görmek için.

Utanmayı kaldırır.
Altını hep çaldırır.
Kimi görse saldırır,
Belâyı örmek için.

Kendi çöplükte gezer.
Burnu bulutu çizer.
İftirâ yalan dizer,
Pis,murdar ölmek için.

Yaralı maya çaldı.
Kendi payını aldı.
Aşktan güzel ne kaldı,
Gönüle dönmek için.

18.06.2001