Sana karşı hislerim hep güçsüz
Sevgim aşka kavuşamamış bir öksüz
Vakit olur ağlamaz gözlerim
Kağıda döker gözyaşlarımı ellerim
Umut mumundun ateşinle söndüm
O mumdan mahrum ne zavallılar gördüm
Yalnızlık, bedenimi kapatan bir kafes
Karamsarlık üstüme çöktükçe alamaz oldum nefes
Duygularım üstünde bir çicek bile açmayan toprak
Sen gittin,ama onlar isyan etti bana ağlayarak
Sayende ilkbaharımı yaşayamadan yaşadım güzü
Madalyon misalidir inan aşkın yüzü
umut denizinde boğulmaktayım sende beni iyice dibe batır
Öğrendim artık sevgiye ve bağlılığa kalmamış hatır
Senin gibiler oldukça yazar ellerim karamsar satır
Merak etme aklının alamayacağı cümleler yaratır
Senin baskasina gulmen yuregimi kanatir
Ne olursa olsun satirlar seni anlatcaktir
Tek sifatin icin kelimeler kifayetsiz kalacaktir..
Kayıt Tarihi : 27.9.2011 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!