Kifayetsizim Şiiri - Ömer Karataş

Gölgeler koynunda gecenin körebe
Med cezirlere yolcu yüreğim
Halimi bilmez lal olmuş alfabe
Gölgelerin arkasında kifayetsizim
Ahh gölgeler önümde dağ gibi
Pencereme düşen ışıktan habersizim
Gardiyan aşkın perdesini çekti
Prangalara geldim hareketsizim
Gölgeler tutsak etti beni canana
Akıldan yoksun divaneyim
Kazma vursam Ferhat gibi demir dağına
Şirin yar elinden biçareyim
Bu gidişin gelişi varmıdır yar
Ömür tırpanı ruhumu biçmekte
Bilmem bu mevsim sonbahar
Aşkına bürünen yapraklar dökülmekte
Gecenin koynunda kifayetsizim
Gölgeler önümde renksizim
Harf bilmez dilsizim
Anladım ki ben sensizim
Uzat elini yırtılsın gece
Yıkılsın karanlık kalksın gölge
Ben sana aşikarım
dile gelsinsevdam hece hece