Gözlerimden akıttım sevgilinin hayatını
Tanrı el koydu yalnızlığıma
Artık kalbim taraf tutmuyordu bu sevdada
Dehlizlere sokuldum yerin yedi kat altından,
o en uzak noktadan baktım gökyüzüne
insanoğlunun göremeyeceği o en uzak
yerde atıyordu kalbim
Rastgele bir gezegene verdim adını,
melek saçlarına aksetmiş tüm Samanyolu
İstila altındaki bedenimi teslim ettim ellerimle,
tüm varlığımla kendimi armağan ettim varlığına
Unuttum geceleri karşılaştığım rüyaları
Unuttum seni bana sürükleyen rüzgârları
Haykıra haykıra kırdım yüreğindeki camekânları
Artık ben göğüs kafesimde küflenmiş bir rahleyim
Kucakladığında beni titrerdim musalla ellerinde
Yanında cehennem cennetin tırnağı olamaz
İyi ki sevdim, iyi ki yoruldum,
iyi ki incindim, iyi ki yıkıldım,
iyi ki gözlerimden akıttım sevgilinin hayatını
Mustafa Turay
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 12:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!