Gözlerim seyirirdi gözlerine her baktığımda
Kalbim yerinden çıkacak gibiydi her adını andığımda
Galiba bu kez ben de mutlu oluyorum sandığımda
Dünyanın iki yüzlülüğü kucaklamıştım
Bir şarap gibiydi tenin, biraz tatlı, biraz mayhoş
Anadan üryan doğduk, büyüdük, giydik insan gömleğini
Şimdi insanın ne dini, ne cinsiyeti, ne de lisanı belli
Hayası kalmamışsa, çatlamışsa ar damarı bir milletin
Korkacaksın elbet, bu milletin nasıl olur ki geleceği?
Çocuktuk zamanında, hiç bir şeyi bilmez idik
Sonu gelmeyen boş sokaklarda
Kurabildiğin hayallerin kadar özgürsün
O an düşünceler gözlerini dolduruyorsa
İşte o zaman ya yalnızsın ya da yüksün
Dünya öylece kayıp gider ya bazen ellerinden
Ne kadar vahşi insanlar haline geldik
Ne ara bu kadar cani olduk biz
Kadın, çocuk, yaşlı demeden katlettik
Nasıl bir canavara dönüştük biz
İnsan öldürmek bu kadar kolay mı?
Gecenin karanlığı, denizin kokusu
Mehtabı izliyor gözlerimin buğusu
Kulağımda bir müziğin o cılız tınısı
Ruhumu okşuyor, öylece dalıyorum
Bakıyorum derinlere, geçen gemilere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!