Kifayetsiz Şiiri - Güçer Kafa

-Kendi kendime...
Ne iz ne toz kalmış, tattan neşeden!
Nereye gidersen git sığamazsın ki!
Semirmiş gam, sessiz bakar köşeden...
Gözyaşın rehin olmuş, yağamazsın ki!

Tuğla tuğla dökülür gönül duvarı,
Durdurmak mümkün müdür vakit savarı?
Git gide yakınlaşır ecel civarı,
Her nefeste ölürken doğamazsın ki!

Âh Bayâti nihayet yerle bir misin?
Elinden tutan için bir dem kir misin?
Gören de birşey sanır, sen de er misin?
Derdi bir kaşık suda boğazmazsın ki!