Kifayet(i)'söz Şiiri - Hamide Gul

Yazacak, anlatacak bir şey bulamazsınız bazen. Kelimeler kifayetsiz kalır. Çok mutlu olduğunuz için veyahutta her şey yolunda gittiği için değil. Bazen dünyanız başınıza yıkılıyo gibi, küçük bir çocukken, en sevdiğiniz oyuncağınız elinizden alınmış gibi olduğunda, yani kendinizi çok kötü hissettiğiniz anlarda da kifayetsiz kalır kelimeler. Ama sorumsuz, umursamaz olduğunuzda hiçbir şeyi anlamaz, görmezsiniz. Bilirsiniz çok nadir anlarda kör, sağır, dilsiz olmanız iyi gelir, hem ruhen hemde bedenen. Fakat insan ömür boyu böyle olmaya, tekdüze yaşama devam etmeye çalışırsa asıl sorun tamda bu olur. Demem o ki, sözcükler ağızdan güzel üsluplarla çıktığı sürece kalp kırmaz, insan kendini anlatmayıda karşındakini anlamayıda bilmelidir.